(Чанд андеша дар бораи монографияи Сафаров Хукмиддин Орзуевич «Стилистические особенности заголовка в газете» [Душанбе:

Пойтахт, 2017. – 180 с. ]

 Забони матбуоти даврӣ ҷузъи ниҳоят муҳими забони адабӣ ба ҳисоб рафта, таваҷҷуҳи олимону муҳаққиқонро ҷалб намудааст, зеро забон ба монанди организми зинда ҳамеша дар тағйиру таҳаввул буда, баробари ҷамъият пеш меравад ва рушду инкишоф меёбад. Забони матбуот баёнгари ҳолати кунунии забони адабӣ буда, аз бисёр ҷиҳат тамоюлҳои инкишофи минбаъдаи онро низ муайян менамояд.

Ҳанӯз дар синфи 10-ум мехондам ки, китоби «Услубшиносӣ»-и устод Камолиддиновро мутолиа карда, ба шарофати ин китоб бо номи он кас шинос гардида будам. Он замон ҳеҷ гумон намекардам, ки рӯзе бо чунин донишманди асил ва инсони наҷиб ҳамкору ҳамнишин хоҳам шуд.

Устод Баҳриддин Камолиддинов дар оила падари меҳрубону ғамхор буданд. Эшон якҷоя бо янгаи Мамлкат (равони покашон шод бод) зиндагии ибратбахш доштанд. Саҳми янгаи Мамлакат ҳамчун ҳамсари содиқ дар пешрафти фаъолияти илмӣ, комёбиву дастовардҳо ва камолоти маънавии устод ниҳоят калон аст.

Бо вуҷуди серкорӣ устод Камолиддинов бо матбуот ва радиову телевизион ҳамкории зич доштанд. Мақолаву мусоҳибаҳои эшон пайваста дар матбуоти даврӣ дарҷ мегардидад. Баъди ба фаъолият шурӯъ намудани шабакаи радиои «Садои Душанбе» бо ташаббуси устод ва дар ҳамкорӣ бо яке аз хатмкардагони факултети журналистика Дилбар Исматова дар ин шабакаи радио барномае бо номи «Ҳусни баён» садо медод, ки устод аз иштирокчиёни доимии ин барнома буданд. Баъдан чанд муддат тавассути шабакаи аввали телевизиони Тоҷикистон (феълан шабакаи телевизиони «Тоҷикистон») барномаи «Калиди ганҷи сухан» пахш гардид, ки устод ҳам муаллифи ин барнома буданду ҳам барандагии онро ба зимма доштанд.

Устод Баҳриддин Камолиддинов дар зиндагӣ шахси хайрхоҳу беғараз ва ниҳоят поквиҷдон буданд. Дар муносибат бо шогирдон низ ҳамеша самимиву хайрхоҳона муносибат мекарданд. Маслиҳату машварати худро бз ҳеҷ кас дареғ намедоштанд. Дар давоми фаъолияти беш аз 60-сола дар донишгоҳ донишҷӯёни зиёд аз сабақҳои устод баҳраманд гардидаанд.

Устод Баҳриддин Камолиддинов инсони ташаббускор ва пурмасъулият буданд. Маҳз дар замоне, ки он кас дар вазифаи проректори таълими донишгоҳ фаъолият менамуданд, ҳуҷҷатгузории тамоми сохтору зерсохторҳои донишгоҳ бо забони давлатӣ (забони тоҷикӣ) ба роҳ монда шуд.

Чунон ки қайд кардем, фаъолияти илмию омӯзгории устод Баҳриддин Камолиддинов ба таври тавъам ҷараён гирифтааст. Эшон хуб дарк мекарданд, ки дар баробари дарс донишҷӯ дар натиҷаи мутолиаи китобҳои дарсӣ, дастурҳои таълимӣ ва асарҳои илмӣ дониши амиқу ҳаматарафа ҳосил карда метавонад. Аз ин рӯ дар давоми фаъолияти худ эшон чандин дастурҳои таълимӣ ва китобҳои дарсӣ таълиф намудаанд, ки ҳам барои устодон ва ҳам барои донишандӯзон ниҳоят муҳим мебошанд. Аз ҷумла, соли 1973 дастури таълимии «Услубшиносӣ»-и устод (Душанбе: Ирфон, 1973. – 116 с.) ба табъ расида, дастраси устодону донишҷӯёни факултету шуъбаҳои филологияи мактабҳои олии ҷумҳурӣ гардид. Ин маҷмӯа нахустин воситаи таълимӣ аз фанни услубшиносии амалӣ мебошад.

Фаъолият дар ҷодаи илм кори осон нест. Дар ин арса касе муваффақият ба даст меорад, ки босабру таҳаммул бошад ва аз душвориҳо наҳаросад ва пайваста заҳмат кашад. Вале барои дар арсаи илм ба ҷое расидану ба комёбӣ ноил шудан нақши устоди роҳнамо ё ба истилоҳ роҳбари илмӣ ниҳоят калон аст. Муваффақиятҳои устоди арҷманд, доктори илмҳои филология, профессор Баҳриддин Камолиддинов низ дар арсаи илм натиҷаи заҳматҳои шабонарӯзӣ, натиҷаи сабру таҳаммул ва натиҷаи пайваста омӯхтани эшон мебошад. Дар ин ҷода ҳамчунин саҳми роҳбари илмиашон, доктори илмҳои филология, профессор Додоҷон Тоҷиев низ назаррас аст...

Терроризм, экстремизм, ифротгароӣ вожаҳоеанд, ки мафҳуми манфӣ доранд ва бӯйи ҷангу хунрезӣ мекунанд. Дар замони муосир хосатан терроризму экстремизм решаи амиқ дошта, хатари ваҳшатзои он ба бани башар таҳдид мекунад.

Пас аз хатми шуъбаи филологияи тоҷики факултети таъриху филологияи Университети давлатии Тоҷикистон ба номи В. И. Ленин фаъолияти минбаъдаи устод Камолиддинов низ бо донишгоҳ тавъам сурат гирифтааст. Эшон соли 1959 дар кафедраи забони тоҷикӣ ба вазифаи ассистент ба кор шурӯъ менамоянд.